Ik ga op reis en ik neem mee...

Hoofdstuk 1: Leaving on a jetplane


'Leaving on a jetplane, don't know when i'll be back again..'

En een vlucht was het! Na een overstap in Japan en Nieuw-Zeeland heb ik deze ochtend Sydney bereikt. In totaal 36 uur vliegen, een kleine 24.000 km overbrugden heel wat vliegtuigvoer verder, moet ik zeggen dat ik best fris en fruitig ben gearriveerd. Wel vreemd, om in een soort tijdmachine te stappen en gewoon een hele dag over te slaan. Gelukkig is de jetlag minimaal.
Met de nodige beschermrelikwieen, (elecktronische) gadgets, kaartjes, karma's en boeken vertrok ik zaterdagavond vanuit Amsterdam. Nogmaals heel erg bedankt voordit alles!Heeft me goed gedaan en ervoor gezorgd dat ik me onderweg uitstekend heb vermaakt.Enig minpuntje is dat mijn Ipod meteen vastliep. En meneer Apple heeft nou juist geen resetknopjes op zijn producten ontworpen.. Ironisch bleef het scherm hangen bij het nummer: Hello, goodbye van de Beatles. Alsof Joris Linssen het heeft bedacht.

In Sydney meteen een hostel gebeld en gecheckt of er plek was. Dit was geen probleem en een half uur later kon ik instappen in een taxi busje, die me naar Backpackers Headquarters bracht. Dit is een hostel in Manly, op loopafstand van de Harbor en het beroemde operagebouw. Voor de nieuwsgierigen onder ons: check Google Earth: 79 Bayswater Road.
Onderweg raakte ik aan de praat met Nathalie, een meisje uit Duitsland, die net terug kwam van een jaar Nieuw-Zeeland en nu via Australie terugreist. Met haar heb ik later op de middag een wandeling gemaakt door de stad, koffie gedronken en vooral: genieten van het prachtige weer. De winterse nasleep uit Nederland heeft namelijk plaats gemaakt voor een kleine 20 graden, met een heerlijk zonnetje. Shorts, slippers and off you go!
In de Botanical gardens hebben we heerlijk op het gras een dutje gedaan. Met uitzicht op de dobberende bootjes, the Operahouse en omringd door allerlei excotische beesten is dit toch wel weer even anders dan een middagje doorbrengen aan de Ijzeren man.. ;-) Maar zeker geen straf. Man, je zult hier maar wonen! Foto's volgen overigens snel.

'S avonds heb ik boodschappen gehaald en een maaltje gekookt in het hostel. De mensen om me heen zijn super vriendelijk, relaxed en geinteresseerd. Ik voel me een beetje als een soort Sim in huis vol culturen en nationaliteiten. Vooralsnog dus super positief!

Op het moment is het bijna 12 uur 's avonds en duik ik zo mijn mandje in. Overigens is het me al wel opgevallen dat ik een van de grotere backpacks met me meesleep.. Dat belooft nog wat.

I'll keep you posted!

Dikke zoenen voor iedereen,

Charlie