Na alle diepe indrukken die Cambodia maakt vind ik het wel even genoeg geweest. Ik heb zin in'vakantie' en om mijn gedachten leeg te maken.Ik vertrek richting de kust van Cambodia en geniet hier volop van de rust. Ik luier dagen lang op het strand, verslind minimaal een boek per dag en eet s'avonds een vers gevangen visje uit de zee. En omdat dit alles zo goed bevalt besluit ik na een kort bezoek aan Bangkok, door te reizen naar Zuid-Thailand waar de meest prachtige stranden te vinden zijn.

Na zeven maanden op reis te zijn, merk ik dat het lastiger is om wederom 'opnieuw' te starten met de zoveelste persoonlijke ontdekkingsreis. Het is fantastisch om al deze prachtige landen te zien, mensen te ontmoeten en ervaringen op te doen, maar er komt een punt dat je verlangt naar 'thuis'. Niet het zoveelste:'Hoi wie ben jij-waar kom je vandaan-hoe lang ben je al op reis?' gesprekje. Een schone was in een kast in plaats van stinkende vodjes in een veel te kleine backpack. Geen kakkerlakken in jebamboo hutje. En na deze dagen van rust en de tijd om alle feiten op een rijtje te zetten (Blut!) is de conclusie getrokken. Het is mooi geweest.

Ik heb gefeest in Australie, ben verliefd gewordenop Nieuw-Zeeland, heb Cambodia ontdekt envond mezelf terugin Thailand.
Drie digitale camera's, acht verschillende baantjes , vijf verschillende telefoonnummers, minimaal 75 verschillende slaapplaatsen. Ontelbare interessante, knappe, leuke, slimme, mooie en unieke mensen ontmoet, waarvan vele vrienden voor het leven zijn geworden.Twee keelontstekingen, nul gebroken botten. Ik snorkelde in oceanen, vloog als een vogelin de lucht, gleed met een snowboard door de sneeuw en trotseerde een vulkaan. Ik heb in tuktuk's doodsangen uitgestaan, met een tracktor getourd,velemalen een liftgekregenen was zelfs touroperator in een bus. En dit zijn slechts steekwoorden van mijn reis.. Een reis uit duizenden!

Ik wil jullie bedanken voor de vele attente reacties, hartverwarmende woorden, psychische steuntjes in de rug, kaartjes, mailtjes enz. enz. die mij dreven te blijven schrijven om jullie op de hoogte te houden van mijn belevenissen. Dank daar voor!

Kan ik alleen nog maar afsluiten met de zin waar het mee begon:

'Leaving, on a jetplane. I know when I'll be back again!' :-)

Charlotte