Toen ik in augustus mijn ticket boekte naar Australie en Nieuw-Zeeland had ik niet zoveel plannen. Om heel eerlijk te zijn, heb ik eigenlijk nergens echt lang over nagedacht. En dus was de verrassing groot, dat er in het zonnige Australie ook een regenseizoen is. Aan de Oostkust. Uiteraard in de maand februari. En voor degene die dit ook niet wisten.. het duurt ongeveer een maand!

Goed. Regenponcho's dus. Gelukkig hebben jullie mij WEL vooraf voorbereid met de nodige gadgets, dus over de regen maak ik me niet zo'n zorgen. Het lekkere bruine kleurtje waar ik op hoopteis helaas gestrandin zijnwording. Overigens houden we stug vol op het strand, maar wanneer de buien het aanzicht doen veranderen in een stormachtige dag op het Noordzee strand, besluiten we toch maar af te taaien. Als troost bakken we pannekoeken en kijken we een film in het hostel van Patricia. Ook heel gezellig!

We zijn inmiddels in Noosa beland. Een dorp met een enorm National Park en uitgestrekte stranden. De inwoners teren op het toerisme, welke vooral gericht is op oud geld en een kleine delegatie backpackers.
In het National park leven o.a. wilde Koala's en dus verblijf ik in.. het Koala hostel. S'avonds drink ik wat met een stel Duitse meiden uit mijn kamer in de plaatselijke bar en heb een onwijs leuke avond, waarbij we worden vermaakt door lokale Australische inwoners met hun heerlijke zwarte humor. Voor het dansen tot in de vroege ochtend gaan we ook nog naar een van de plaatselijke clubs.

De laatste dag in Noosa gaan we naar de Australia Zoo. Ook wel 'home of the Crocodile hunter', Steve Irwin. En tja. Je houdt van hem, of je haat hem. Ik behoorde altijd tot de laatste categorie. Maar eerlijk is eerlijk; de spirit en de grote liefde die hij heeft voor de wildlife, is duidelijk terug te zien in deze enorme dierentuin (72 hectare!). Geen neurotische beesten,die rondjes lopen in hun te kleine hokjes,zoals in Burgers Zoo, maar grote verblijven, activiteiten met de beesten en natuurlijk de kans om alles van dichtbij te aanschouwen.
Dat dit alles stevig gefinancierd is door slimme marketing, blijkt al gauw. Voor een Koala Cuddle mag je namelijktwintig dollar neerleggen. Evenals voor elk ander reptiel dat je even op je schoot kunt nemen.
Over de dood van Irwin wordt weinig gesproken. Wel is duidelijk dat zijn 10-jarige dochtertje nu al als een ware mini-ster in zijn voetsporen treedt met haar eigen t.v. show en regelmatige optredens in het park. Met een sceptisch gevoel over het hele circus keren we huiswaarts. Uiteraard wel met onze Koala foto's..